Dicionário Histórico de Termos da Biologia

estame

substantivo masculino

Discussão histórico-etimológica

Como informa o Dicionário Houaiss, o étimo é o latim stamen, -inis no sentido de “fio da roca”. A datação informada pelo dicionário Houaiss é provavelmente referente à acepção de “fio de tecer”. O emprego do latim stamen na Botânica já ocorre no século XVIII e influenciou a acepção no português.

Definições

1. Estrutura correspondente ao órgão masculino das flores, formado por um filamento que sustenta a antera, onde se localiza o pólen.

estames (plural)

Cada flor contém cinco estames desunidos, que cahem depois de fecundado o germe, o qual está posto debaixo da corolla: o pistillo he bifido, as sementes saõ duas, unidas entre si pela summidade. Astrantia, Sanicula.

(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 284 )

Estames (plural)

Flos. Parte filamentosa, e membranacea, primeira que o fruto, e conhecida pela elegancia das suas cores. Consta de Calix, Corolla, Estames, Pistillo, Pericarpio, Semente, Receptaculo .

(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 243 )

estame

105. Calix. He a casca da planta, que se apresenta na fructificaçaõ, ou he a externa membrana da flor, de côr quasi sempre verde, que cerca juntamente a corolla, o estame, e o pistilo .

(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 249 )