estame
substantivo masculino
Discussão histórico-etimológica
Como informa o Dicionário Houaiss, o étimo é o latim stamen, -inis no sentido de “fio da roca”. A datação informada pelo dicionário Houaiss é provavelmente referente à acepção de “fio de tecer”. O emprego do latim stamen na Botânica já ocorre no século XVIII e influenciou a acepção no português.
Definições
1. Estrutura correspondente ao órgão masculino das flores, formado por um filamento que sustenta a antera, onde se localiza o pólen.
estames (plural)
Cada flor contém cinco estames desunidos, que cahem depois de fecundado o germe, o qual está posto debaixo da corolla: o pistillo he bifido, as sementes saõ duas, unidas entre si pela summidade. Astrantia, Sanicula.
(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 284 )
Estames (plural)
Flos. Parte filamentosa, e membranacea, primeira que o fruto, e conhecida pela elegancia das suas cores. Consta de Calix, Corolla, Estames, Pistillo, Pericarpio, Semente, Receptaculo .
(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 243 )
estame
105. Calix. He a casca da planta, que se apresenta na fructificaçaõ, ou he a externa membrana da flor, de côr quasi sempre verde, que cerca juntamente a corolla, o estame, e o pistilo .
(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 249 )