Dicionário Histórico de Termos da Biologia

esôfago

substantivo masculino

Discussão histórico-etimológica

O étimo é o latim científico oesophagus, atestado já no século XVI (por exemplo, em “De Anima”, 1542, https://www.google.com.br/books/edition/De_anima_commentarius_Philippi_Mel_Cum_I/tQ22hca_94oC). Por estar ausente dos dicionários de Gaffiot e OLD, supõe-se que não existia no latim da Antiguidade. Em latim, é empréstimo do grego οἰσοφάγος, atestado em Hipócrates, Aristóteles e Galeno com o sentido de “goela, esôfago” (segundo o dicionário de Liddell, Scott e Jones).

Definições

1. Órgão muscular, parte do tubo digestivo, que liga a faringe ao estômago.

isophago

Esta tunica interior alli naõ tem rugas transversas, como tem no ventriculo, mas continua direitamente pelo mesmo isophago, para naõ impedir que caya o comer no ventriculo.

(Fonte: SANTUCCI , 1739 , Anatomia do Corpo Humano , p. 26 )

Isophago

Nascem os Longos com principio tendinoso, e delgado do corpo da segunda vertebra do Thorax, e estaõ por baixo do Isophago, e acabaõ na parte anterior da Atlante.

(Fonte: SANTUCCI , 1739 , Anatomia do Corpo Humano , p. 349 )

ezofago

O paladar he a quella parte interior da bocca, que se comprehende entre a base dos queixos, e donde principia o ezofago: tambem pertence ao paladar a parte inferior da bocca, que se acha perto da base da lingua, e que se chama guéla.

(Fonte: VANDELLI , 1788 , Diccionario dos Termos Technicos de Historia Natural , p. 61 )